Wedding bells

Op 17/05 is het zover.....
We moesten ons haasten omdat het blijkbaar toch beter is om ons geschiktheidsvonnis als getrouwd koppel te krijgen

dus, smijt een hoopje rijst omhoog, laat de duiven vrij en drink er eentje op

Gespleten persoonlijkheid

Ja, SC is weer even terug. Het was me wat, de afgelopen weken. Gewoon een korte update zou me veel te ver brengen, daarom dat ik maar bleef uitstellen om hier iets neer te pennen. Iets deftigs zou het toch niet geweest zijn....geen tijd.

Ondertussen heb ik even mijn prioriteiten herschikt en voel ik me toch een beetje bevrijd van het stressmonster dat langzaam maar zeker mijn compagnon werd die mij 24u op 24 bleef lastig vallen

School: momenteel zit mijn stage Nederlands er op en probeer ik langzaam maar zeker de stapel taakjes die hier thuis nog liggen af te werken. Eind van de maand krijg ik mijn opdrachten voor mijn weekstage die in de tweede week van mei valt.

Werk: same old, same old....geen idee hoe dat daar gaat aflopen

Friends: kennis gemaakt met onze buren die ..... ook een kindje uit Ethiopië gaan adopteren!

Adoptie: sinds vorige week kennen we de data voor het maatschappelijk onderzoek. Tussen 24 april en 22 mei worden onze diepste zieleroerselen geschud.

Ferticlubke: still going strong, met dank aan de vrijwilligers die zich reeds gemeld hebben. Het was een leuke zondag.

En nu er dus een heel klein beetje meer tijd vrijkomt heb ik mijn gespleten persoonlijkheid weer losgelaten en ben ik een blog begonnen om vrienden en familie op de hoogte te houden van onze adoptieprocedure. Vooral om ze praktisch op de hoogte te houden.

Maar hier blijf ik toch mijn hartje luchten over alles wat me bezighoudt op en naast de adoptie, het werk en school......

HELP

Ben bezig met een taak voor Nederlands ... het vergelijken van Harry Potter and the Prisoner of Azkaban het boek versus de film .... er bestaan zo ONTZETTEND VEEL forums over dit onderwerp ... ik lees nog uren verder vrees ik.

En the main question? Is Dumbledore nu dood of niet?
Slaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaapwel

update adoptie

even snel tussendoor een update wat betreft onze adoptieprocedure.
Afelgelopen vrijdag (3 maart) kregen we ons tussenvonnis van de jeugdrechter. Daarin beveelt zij (ja, twas een vrouw bij ons) een maatschappellijk onderzoek om na te gaan of P. en ik geschikt zijn om te adopteren (ahum).

Afgelopen maandag (6 maart) heb ik dan eens gebeld met het caw (de mensen die dat maatschappellijk onderzoek moeten voeren) en het relatief goede nieuws gekregen dat onze gesprekken tegen eind april zullen beginnen. Als alles meezit hebben we dan tegen eind mei de gesprekken achter de rug. Met de administratieve vertraging die we zeker nog zullen meemaken en het feit dat we waarschijnlijk gekloot gaan worden door de zomervakantie hopen we toch nog steeds dat in het najaar ons dossier in Ethiopië ligt. Wat ons normaalgezien echt de laatste kerst met z'n tweeën zal brengen.

Ondertussen zijn er ook leuke momenten in het hele adoptiegebeuren. Vorige zondag hadden we een ontzettend leuke brunch met H en K, een koppel dat samen met ons op de cursus zat. Ik begreep vroeger nooit dat "adoptiemensen" zo samenklitten, maar nu begin ik dat wel een beetje te begrijpen. Voor de meeste mensen rondom ons zijn we aan een avontuur begonnen waarbij zij moeten toekijken vanop de zijlijn. Dus is het wel leuk dat je toffe mensen tegenkomt die met hetzelfde bezig zijn.

Ook leuk, vorige week ontdekte ik dat een koppel op zo'n 100 meter van ons voordeur bezig is met een tweede adoptie en dat ze Ethiopië overwegen. Overmorgen hebben we al eens afgesproken om eens bij te praten en ervaringen uit te wisselen. Niet alleen lijken we leuke mensen te leren kennen in de buurt waar we nu bijna twee jaar wonen, maar de kans zit er natuurlijk in dat we allebei ethiopische kindjes gaan hebben van dezelfde leeftijd.

Meer en meer besef ik wat de ontzettend leuke voordelen zijn van ouder worden. Ik zie dat ook bij hele goede vrienden van ons. Ondanks het feit dat we een band hebben die nooit meer verbroken kan worden door de wapenfeiten die we meemaakten tussen ons twintig en dertig zie ik dat ook zij andere mensen leren kennen, andere interesses kweken en hun stappen in de wereld zetten. Het is leuk dat we tijd in nieuwe mensen en interesses kunnen steken en toch nog steeds bij elkaar binnenvallen en elkaar met maar een paar woorden begrijpen.

Volwassen worden is een ontzettend raar iets. Maar ik zie het helemaal zitten ......