24.11.05

pas op - emomail

Er is de laatste tijd heel wat gebeurd. over heel wat dingen zal ik het later hebben. Laten we zeggen dat er partijen tegenover elkaar staan. Maar partijen zijn nooit neutraal en zijn steeds opgebouwd uit mensen van vlees en bloed. En omdat het nu niet het moment is om emotioneel en of boos heen en weer te mailen, en omdat ik een hekel heb aan cc's en bcc en mails die uit de context gerukt worden of doorgestuurd worden naar mensen die er geen zaken mee hebben, neem ik de vrijheid om even te ventileren op neutraal gebied, mijn blog. De context: ik hoorde via via dat een oude lotgenoot naar mijn verhaal verwees als zijnde een verhaal zonder goed einde. Het was blijkbaar niet zo bedoeld. Maar het bracht waterlanders naar boven die al lang achter de dijk van geluk weggestopt zaten. Het bracht ook pijnlijke woede naar boven, die ik zeker zal moeten aanpakken voor ons kindje er is, want dan wil ik een sterke moeder zijn met een antwoord op al deze opmerkingen.

Dag iedereen en jij in het bijzonder,

Dat jouw kleine opmerking mijn oren bereikte is niet zo raar en is eerder menselijk te noemen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik toen ze dit vertelde wel kon ontploffen. Nu ik jouw eerste mail te lezen krijg doet het opnieuw pijn, ook al zeg je daarna dat het niet zo bedoeld is. Jij als lotgenoot moet weten hoe diep iemand kan zitten, hoe donker het is daar beneden in het zwarte gat. En net nu, nu ik me zo goed voel, nu ik alle reden heb om gelukkig te zijn, net nu doet zo'n opmerking alsof mijn einde geen goed einde is HEEL VEEL pijn.

Ik ben blij dat je nog eens aanhaalt dat het niet zo bedoeld was. Ik krijg genoeg tegenkanting in het "fertiliteitswereldje" omdat ik gelukkig ben met een alternatief. Ik krijg zeer weinig kansen om mijn verhaal te doen, omdat ik niet meer aan het slikken en het spuiten ben. Voor heel veel mensen ben ik gewoon buitenspel gezet. Als er in gezelschap over behandelen gesproken wordt mag ik meepraten tot ik op het punt kom dat ik zeg blij te zijn dat ik gestopt ben en dat we gaan adopteren. Blijkbaar wordt er verwacht van iemand die stopt dat ze zielig in een hoekje gaan zitten en langzaam gek worden.

En van jou had ik dit niet verwacht. het ging ook blijkbaar allemaal om een misverstand. En misschien ben ik ook te gevoelig. Maar dan ben ik liever nu wat te gevoelig dan binnen een paar jaar in tranen te staan omdat mijn kind me vraagt waarom hij of zij geen goed einde was van ons fertiliteitsverhaal....

xxx

Heel deze hetze en vooral mijn reactie er op doen me nog eens beseffen hoe goed het is dat wij deze weg bewandelen. Hoe erg dit "mijn ding" is. En omdat ik me zo geëngageerd voel in onze keuze doet het pijn als daar afbreuk aan gedaan wordt. En zoals een wijze madam mij zei is dit gewoon zo. Mensen zijn te dom of te veel met zichzelf bezig om altijd juist te reageren. of om te reageren zoals ik dat wil. En adoptie blijft gewoon een gevoelig onderwerp, ook al is het voor mij een even happy happy gevoel als het aankondigen van een zwangerschap.

Ik zal moeten leren dat er vaak en veel opmerkingen zullen gemaakt worden en meestal achter onze rug. Wat ik spijtig vind. Geef de opmerkingen in mijn gezicht, dan kan ik pareren. Ik zal met evenveel overtuiging deze keuze verdedigen als ooit onze keuze om met ivf te starten. Ik zal duidelijk laten blijken dat ik respect verwacht voor onze keuze, net zoals ik respect heb voor de keuzes van iemand anders. Ook al zijn het niet altijd mijn keuzes.
En ik ben ook niet perfect. In het diepst van mijn menselijk zijn zal ik me soms ook afvragen waarom mensen blijven doorgaan of waarom mensen niet voor adoptie kiezen. hey, I'm only human.

Daarom dat ik ook redelijk veel kan verdragen van mensen in mijn omgeving. Uiteindelijk kan het mij niet schelen wat een ander denkt of zegt over mij of mijn keuzes. Maar ... en hier zal een moeder mij wel gelijk in geven. Mij nu aanvallen op de meest fantastische keuze in mijn leven, de keuze die met de meeste moed en motivatie genomen is. De keuze die mij geholpen heeft opnieuw het pad van het leven te kiezen, die uiteindelijk tot MIJN KIND zal leiden .... is hetzelfde als MIJN KIND aanvallen. En dat zal ik nu niet toelaten en eens MIJN KIND er is nog veel minder.

Los van alle misverstanden, u weze gewaarschuwd. Mij aanvallen op mijn keuze is een schattig lief, bruin, kroezel babietje aanvallen. En, lieve mensen, dat doen we gewoon niet, toch?