30.8.04

Strike the pose, there's nothing to it?

Ik ben aan het vervellen! Mijn huid voelt eerst te strak en dan weer te los. Ik voel me niet lekker in het vel dat ik momenteel draag.

Na een gesprek met E. (ik ken veel te veel mensen wiens naam met een E. begint, nuja, dan blijft het hier allemaal wat anoniem) besefte ik ineens dat ik de laatste tijd voldoening had gehaald uit het hele infertiliteitsgebeuren. Ik haalde mijn voldoening uit het feit dat ik zo veel kennis vergaarde, dat ik emotioneel sterk was en dat ik er steeds was voor de vele lotgenoten die op mij steunde om alweer eens door een behandeling (meestal de eerste of de tweede) te geraken.

Het hielp natuurlijk niet dat mijn moeder en tante collega’s hebben waarbij het ook niet zo goed lukt en dus maar lukraak mijn emailadres uitdelen opdat die mensen met mij contact zouden opnemen "om er eens over te praten".

De herkenning dat ik, toch echt wel iemand met heel veel interesses, vrienden, hobbies, leuke job.... alleen nog maar voldoening haalde uit het feit dat ik onvruchtbaar ben sloeg in als een bom.
Ik heb gisteren een hele dag rondgelopen met het gevoel dat ik mezelf niet meer kende. Dat ik voor iedereen een andere pose aannam, terwijl ik net dacht dat ik weer goed op weg was naar "mezelf zijn". Lieve P. die dacht dat mijn hormonen op hol sloegen .... het waren mijn hersens die in overdrive aan het werken waren.

Ik sloeg tilt toen ik P. die deel uitmaakt van 1 (zeer groot) deel van mijn leven meenam naar een plaats en mensen die een totaal ander deel van mijn leven uitmaken. Wie was ik, wie moest ik zijn? Het was alsof er kortsluiting in mijn hersens ontstond. Ik wist niet meer hoe ik moest reageren. Voor wie moest ik de ene pose aannemen, voor wie de andere?????

Misschien hoort dit bij een transitieperiode. De ene dag denken en voelen dat je op het goede spoor zit en de volgende dag weer alles in twijfel trekken en jezelf voor de kop slaan dat je dacht dat het rooskleurige einde in zicht was.

En misschien ben ik gewoon de ene dag meer mezelf dan de andere en moet ik daarmee leren leven. Ik ben nu eenmaal een tweeling, dus elke dag dezelfde Sailing Chick aan de mensen voorschotelen zal nooit lukken.

Maar ik ben wel vastbesloten om de pose van "onvruchtbare" van me af te schudden. Want die persoon wil ik echt niet meer zijn. Ik heb het hier al vaak gehad over het aannemen van een andere indentiteit en zo voelt het ook.

En om de Madonna link nog even verder door te trekken ....

When all else fails and you long to be
Something better than you are today
I know a place where you can get away
It's called a dance floor, and here's what it's for, so

(alleen ben ik niet zo’n dansvloertype)