Sinds mijn bericht eergisteren is het concept vrienden en vriendschappen in mijn hoofd blijven rondspoken.
Want bevriend zijn met een onvruchtbaar iemand is niet makkellijk, maar gewóón vrienden zijn zonder dat infertiel hoofdstuk is nog veel moeilijker.
Gisteren ben ik achtereenvolgens met een oude en een nieuwe vriendin op stap geweest. Met de oude vrienden, whatever I try, komt het gesprek altijd weer op die kinderwens terug. En op behandelingen. Want iedereen kent wel iemand die er mee bezig is en tegen wie kan je dat beter vertellen dan tegen de ervaringsdeskundige, IK?
Nu niet dat ik actief moeite doe om het onderwerp te vermijden. En dat vind ik niet leuk. Het gaat echt stukken beter met mij tegenwoordig. Ik heb het fameuze knopje gevonden en kan het bij momenten omdraaien. Maar het onvruchtbaarheidshoofdstuk wil precies niet afgerond worden en blijft me achtervolgen. Ik ben dan kwaad op mezelf dat ik blijkbaar toch die aandacht of dat medelijken nodig heb (E.B. als je dit leest, ik begrijp dus heel erg goed wat je me mailde).
Na de pannekoeken met de oude vriendin, de film met de nieuwe vriendin. Het onderwerp van mijn voorbije hoofdstuk is al eens besproken geweest. Maar niet uitgebreid, het was de moeite niet. En zo wil ik dat echt houden. Want wil ik de nieuwe vriendin echt overstelpen met mijn onvruchtbaarheidsbagage, of wil ik haar de kans geven de Sailing Chick te leren kennen die het leven weer met beide handen aangegrepen heeft en weer volop wil leven?
Natuurlijk is mijn mond te groot om echt niets te zeggen en zo vertelde ik de nieuwe vriendin van deze site. Opnieuw een dilemma. Laat ik E. meelezen met deze site? Onvermijdelijk krijgt ze dan ook de minder goede momenten op haar computerscherm. Maar langs de andere kant krijgt ze mij dan ook volledig, zonder masker, zonder gêne te kennen.
En toch, ik heb minder dan ooit het gevoel dat ik een masker draag voor de buitenwereld. Dus voor diegen die in een vorige commentaar vreesde dat ik mijn Bassie masker zou aanhouden, echt niet .....
Tuurlijk draag ik een beetje een masker tijdens het schrijven van deze postjes. Anders zou ik niet schrijven, dan zou ik gewoon alles inwendig verwerken. Het feit dat ik weet dat ik voor een publiek schrijf zal mijn schrijven wel beïnvloeden. Maar dat vind ik niet erg. Uiteindelijk zijn dit mijn overpeinzingen, er is niets in gelogen.
Dus, ik denk wel dat ik E. deze site ga doorsturen. Al bij al is dit de pure essentie van mij. En misschien kent iemand die essentie beter voor ze zonder nadenken met mij in zee stappen ;o)
Vrienden dus, ik ben blij dat ze er zijn. Ik ben blij dat er nieuwe bijkomen, want in deze periode van verlichting passen er ook nieuwe vrienden. Zij zullen de eerste zijn die ik zonder de infertiliteitsbagage tegemoet stap. Wat de oude vrienden betreft moet ik er gewoon beter in worden om het onderwerp niet meer mee te slepen telkens we afspreken.
Het einde van de zomer komt in zicht. Meer dan met nieuwjaar is dit voor mij de periode om goede voornemens te doen. En ook hier spelen mijn vriendinnen weer mee. Ga ik yoga doen met K. of wekelijks gaan zwemmen met E.? Zwemmen past meer bij mijn "normale' status, yoga lijkt een overblijfsel uit mijn voorbije hoofdstuk. Het is zoals bij alles moeilijk de gulden middenweg te vinden.
En dan nog iets compleets anders over vrienden .... zoenen!!!! Wie zoen je wel als je hem/haar ziet en wie niet? Wanneer begin je te zoenen als je nieuwe mensen ontmoet? Wanneer passeer je de grens dat als je tegen dan nog niet gezoend hebt wordt er nooit gezoend? Hier zou ik graag eens commentaar op krijgen ....
(* voor diegenen die via Grido commentaar nalaten, of mensen die mij kennen en commentaar nalaten, kunnen jullie op 1 of andere manier toch niet anoniem reageren? Voor je het weet ben ik op het verkeerde been gezet ....)
